گروه خونیA: دارندگان گروه خونیA بیشتر در معرض ابتلا به سنگ های کیسه صفراوی، کولیت، پرکاری تیرویید، سرطان معده، لوزالمعده، کیسه صفرا و مجاری آن، سرطان های هیپوفارنکس، تیرویید، ریه، آندومتر و تخمدان هستند. نوعی کم خونی به نام «پرنیسوز» هم در این گروه خونی بیشتر شایع است. تومورهای غدد بزاقی، انواع سرطان های لب، زبان، گونه و لثه هم در این گروه بیشتر دیده می شود.
گروه خونیO: این گروه خونی معایبی هم دارد؛ از مزایای آن کاهش ۱۴ درصدی ابتلا به سرطان سلول های فلس دار پوست و کاهش ۴ درصدی سرطان سلول های قاعده ای پوست است. دارندگان گروه خونیO کمتر به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند و آنتی ژن O اثر حفاظتی روی سلول های سرطانی غده تیرویید هم دارد، اما از معایب آن ابتلا به سرطان های ملانوم بدخیم و زخم اثنی عشر است. ضمنا افراد دارای گروه خونی O به نوعی از سرطان مثانه مبتلا می شوند که بسیار تهاجمی است و مرگ و میر بالایی دارد. در اینجا نقش آنتی ژنA و AB را در حفاظت از این نوع سرطان (مثانه) نباید از نظر دور داشت.
گروه خونیB: افرادی که آنتی ژنB دارند، بیشتر به سرطان های لوزالمعده، کیسه صفرا، تخمدان و التهاب لثه مبتلا می شوند.
گروه خونی AB: این گروه های خونی، در مثبت شدن سطح بالای سرمی باکتری ای به نام هیلکوباکترپیلوری تاثیرگذار است و این باکتری باعث التهاب دستگاه گوارش (معده، و اثنی عشر) می شود و در نهایت باعث زخم در آن خواهد شد. بیشترین مبتلایان به سرطان خون هم افراد با گروه خونی B و کمترین آنها صاحبان گروه خونی A هستند.
منبع:.salamatiran.com
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: